امام علی علیه السلام: «لا يَنبَغي لِلعَبدِ أن يَثِقَ بِخَصلَتَينِ: العافِيَةِ و الغِنى، بَينا تَراهُ مُعافى إذ سَقِمَ، و بَينا تَراهُ غَنِيّاً إذ افتَقَرَ».  سزاوار نیست كه بنده  به دو چيز اعتماد كند: عافيت و توانگرى، زيرا در حالى كه او را سالم مى بينى، ناگهان بيمار مى شود و در حالى كه توانگرش مى بينى ناگهان به فقر دچار مى گردد. 📚 نهج البلاغه حكمت ٤٢٦